Σάββατο 5 Σεπτέμβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΝΔ - ΠΑΣΟΚ
Χέρι χέρι στο «ευρωσύνταγμα» και την Ευρωσυνθήκη

Την ταύτιση των δύο σε ό,τι αφορά στην προώθηση της στρατηγικής της ΕΕ επιβεβαιώνει η στάση τους απέναντι στα δύο σημαντικά ντοκουμέντα

Την ώρα που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ διαγκωνίζονταν στη Βουλή για το ποιος είναι καλύτερος υπερασπιστής της στρατηγικής της ΕΕ, το ΚΚΕ πάλευε στους δρόμους για να πάει στο καλάθι των αχρήστων η αντιδραστική Ευρωσυνθήκη και η μήτρα που τη γέννησε
Την ώρα που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ διαγκωνίζονταν στη Βουλή για το ποιος είναι καλύτερος υπερασπιστής της στρατηγικής της ΕΕ, το ΚΚΕ πάλευε στους δρόμους για να πάει στο καλάθι των αχρήστων η αντιδραστική Ευρωσυνθήκη και η μήτρα που τη γέννησε
Αποκαλυπτικές για τη σύμπλευση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ στη ρότα του «ευρωμονόδρομου» ήταν οι συζητήσεις στη Βουλή για τα στρατηγικής σημασίας θέματα, όπως το λεγόμενο ευρωσύνταγμα και η Συνθήκη της Λισαβόνας, όπως μετονομάστηκε το «ευρωσύνταγμα», προκειμένου να καμουφλαριστεί μετά την καταψήφισή του με δημοψήφισμα από τους λαούς της Γαλλίας και της Ολλανδίας, πριν «παγώσει» τελικά μετά το ΟΧΙ του λαού της Ιρλανδίας. Βέβαια, το ευρωενωσιακό κεφάλαιο επανήλθε αποφασισμένο να επιβάλει το «ευρωσύνταγμα», υποχρεώνοντας - μέσω ισχυρότατων πιέσεων και προπαγάνδας - το λαό της Ιρλανδίας σε νέο δημοψήφισμα στις 2 του ερχόμενου Οκτώβρη.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στις συζητήσεις που έγιναν στη Βουλή για την επικύρωση των δύο σημαντικών για την πλουτοκρατία ντοκουμέντων, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο τα υπερψήφισαν αλλά τα υπερασπίστηκαν με πανομοιότυπη επιχειρηματολογία σε τέτοιο βαθμό που οι ομιλητές τους θύμιζαν βουλευτές του ίδιου κόμματος.

Στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή στις 15 του Απρίλη 2005 για το λεγόμενο ευρωσύνταγμα ο πρωθυπουργός, Κ. Καραμανλής, ήταν αποκαλυπτικός σχετικά με τη σύμπλευση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ πάνω στις στρατηγικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στην ομιλία του χαιρέτισε το «θάρρος και τη γενναιότητα» των αναφορών του Γ. Παπανδρέου στο πρόσωπο του Κωνσταντίνου Καραμανλή (ήταν πρωθυπουργός όταν η Ελλάδα μπήκε στην - τότε - ΕΟΚ) και πρόσθεσε ότι «η έστω και κομψή αυτοκριτική» (σ.σ. το ΠΑΣΟΚ τότε ήταν αντίθετο με την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ) «μπορεί να γίνεται και πιο σύντομα και να μη χρειάζεται να περάσουν χρόνια».

Ο ένας πιο μπροστά από τον άλλο

Κατά τον Κ. Καραμανλή το λεγόμενο ευρωσύνταγμα, που έστειλαν στα σκουπίδια οι λαοί της Γαλλίας και της Ολλανδίας, ήταν ένα κείμενο που θα έδινε τη δυνατότητα στην ΕΕ να μετεξελιχθεί σταδιακά όχι μόνο σε παγκόσμια οικονομική δύναμη αλλά σε πολιτική ένωση κρατών και λαών που θα επηρέαζε ευεργετικά τις εξελίξεις σε όλο τον πλανήτη. Μάλιστα, έκανε λόγο για ευεργετικές συνέπειες του «ευρωσυντάγματος» για την Ελλάδα (σε τομείς όπως ο τουρισμός, τα ειδικά μέτρα για τις νησιωτικές, συνοριακές και ορεινές περιοχές) καθώς και τις ρήτρες αλληλεγγύης και αμοιβαίας συνδρομής.

Ακόμα πιο προχωρημένος εμφανίστηκε στην ομιλία του ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, διεκδικώντας για το κόμμα του τα εύσημα του πλέον φιλοευρωενωσιακού πολιτικού κόμματος, κατηγορώντας μάλιστα τη ΝΔ για έλλειψη ευρωπαϊκής νοοτροπίας και προσανατολισμού. Αφού έπλεξε το εγκώμιο του Κωνσταντίνου Καραμανλή για την «ιστορικής σημασίας απόφασή του για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ», έκανε λόγο για ιστορική μέρα του Κοινοβουλίου και ισχυρίστηκε ότι το «ευρωσύνταγμα» «μας δίνει ένα εργαλείο», αφού, κατά τον Γ. Παπανδρέου, η «Ελλάδα κερδίζει με το ευρωσύνταγμα».

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έκανε και ιστορική αναδρομή για τη στάση του κόμματός του απέναντι στην ΕΕ, τονίζοντας ότι «το επικριτικό για την ΕΟΚ ΠΑΣΟΚ έγινε η πιο αποτελεσματική προοδευτική δύναμη της Ελλάδας για την ευρωπαϊκή μας πορεία». Εγκωμιάζοντας το λεγόμενο ευρωσύνταγμα ισχυρίστηκε ότι αυτό θα οδηγήσει σε «μια Ευρώπη της ειρήνης, μια Ευρώπη κοινωνική που θα εστιάζεται σε βασικές αρχές και αξίες της δημοκρατίας».

Αρον άρον η Συνθήκη της Λισαβόνας

Μετά την απόρριψη - με δημοψηφίσματα - του λεγόμενου ευρωσυντάγματος από τους λαούς της Γαλλίας και της Ολλανδίας, η ΕΕ, στις 13 του Δεκέμβρη του 2007, υπέγραψε τη λεγόμενη Μεταρρυθμιστική Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία επί της ουσίας ταυτίζεται με το αντιδημοκρατικό και καταδικασμένο από τους λαούς της ΕΕ «ευρωσύνταγμα». Η μετονομασία του «ευρωσυντάγματος» σε «Συνθήκη» που θα τροποποιούσε τις ήδη υπάρχουσες, έγινε για να παρακαμφθεί μια νέα διαδικασία δημοψηφισμάτων σε όσα κράτη - μέλη υπάρχουν σχετικές συνταγματικές επιταγές και να αποφευχθεί η οποιαδήποτε δημοκρατική συζήτηση με τους λαούς και τα κινήματα της ΕΕ.

Οι μικρές, συμβολικού κυρίως χαρακτήρα, διαφορές της νέας Συνθήκης από το «ευρωσύνταγμα» (απαλοιφή ύμνου, σημαίας, κλπ., διατήρηση του ύπατου εκπροσώπου για θέματα εξωτερικής πολιτικής, αντί για τον υπουργό Εξωτερικών της ΕΕ), ο σκεπτικισμός ως προς την ταχύτητα της πολιτικής ενοποίησης (παζάρια και χρονικές μεταθέσεις στο νέο τρόπο λήψης αποφάσεων στα όργανα της ΕΕ, εξαιρέσεις της Μ. Βρετανίας και της Πολωνίας) δεν άλλαζαν το χαρακτήρα της «μεταρρυθμιστικής» συνθήκης, η οποία στην ουσία αποτελούσε μια αντιγραφή του «ευρωσυντάγματος».

Η κυβέρνηση της ΝΔ ήταν από τις πρώτες που προώθησε την κύρωση της Ευρωσυνθήκης από τη Βουλή με τη σύμφωνη γνώμη και πάλι του ΠΑΣΟΚ. Στη διαδικασία ψήφισης σημειώθηκε ρήγμα στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αφού τέσσερις βουλευτές του δεν πήραν μέρος στη σχετική ψηφοφορία διαφωνώντας με τη θέση της ηγεσίας για καταψήφιση της Ευρωσυνθήκης. Για μια ακόμα φορά τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκαν με ταυτόσημη επιχειρηματολογία υπέρ της Ευρωσυνθήκης.

Λάβροι υπέρ των συμφερόντων του κεφαλαίου

Ο Κ. Καραμανλής στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή στις 12 του Ιούνη 2008 ισχυρίστηκε ότι «η Συνθήκη της Λισαβόνας είναι ο ρεαλιστικός δρόμος για την Ευρώπη του 21ου αιώνα, ο δρόμος για ένα καλύτερο ευρωπαϊκό μέλλον, δρόμος αλληλεγγύης, σταθερότητας, συλλογικής προόδου για όλους τους λαούς, δρόμος που υπηρετεί τα συμφέροντα όλων των Ελλήνων και των Ελληνίδων». Κατά τον πρωθυπουργό η Ευρωσυνθήκη ήταν ένα ακόμα βήμα «προς τη δημιουργία μιας Ευρώπης που όσο διευρύνεται, πρέπει να θωρακίζεται θεσμικά, να ενοποιείται πολιτικά, να γίνεται πιο αποτελεσματική, πιο αξιόπιστη, πιο συμμετοχική και πιο ισχυρή».

Το μόνο που δεν είπε ο πρωθυπουργός είναι ότι όλα τα παραπάνω προωθούνται για να ενισχυθούν τα ισχυρά ευρωπαϊκά μονοπώλια σε βάρος των λαών της ΕΕ, που ήδη βιώνουν στο πετσί τους τα αποτελέσματα των συνθηκών της Ευρωένωσης, που αφετηρία έχουν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την οποία ψήφισαν στην ελληνική Βουλή όλα τα πολιτικά κόμματα πλην του ΚΚΕ.

Το ίδιο ένθερμος για την υπερψήφιση της Ευρωσυνθήκης εμφανίστηκε και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, λέγοντας ότι αυτή «έχει πολλά θετικά στοιχεία και ωθεί την ΕΕ σε μία πιο δημοκρατική και κοινωνική πορεία». Είπε ότι, κατά το κόμμα του, δε γίνονται πιο αποφασιστικά βήματα για την περαιτέρω ενοποίηση αλλά τάσσεται υπέρ της Ευρωσυνθήκης επειδή για το ΠΑΣΟΚ αποτελεί «μια καλύτερη αφετηρία για να αγωνιστεί για την Ευρώπη που θέλει». Παράλληλα, έκανε λόγο για «φοβική αριστερά» που καταψηφίζει την Ευρωσυνθήκη ισχυριζόμενος ότι η καταψήφισή της σημαίνει πως ο ελληνικός λαός θα μείνει «σε μια Ευρώπη του παρελθόντος, την Ευρώπη του Μάαστριχτ»! Παρέλειψε να αναφέρει ότι «την Ευρώπη του Μάαστριχτ» την ψήφισε μετ' επαίνων το κόμμα του.

Μαύρο και στους δύο!

Αυτά έλεγαν και έκαναν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, επιχειρηματολογώντας πάνω σε ένα από τα πιο αντεργατικά και αντιλαϊκά κείμενα της ΕΕ. Με δεδομένο ότι συνθήκες, όπως αυτή της Λισαβόνας, καθορίζουν την πλειοψηφία της αντιδραστικής νομοθεσίας στα κράτη - μέλη, ψηφίζοντας το «ευρωσύνταγμα» και τα κακέκτυπά του, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ επί της ουσίας επικρότησαν και οικοδόμησαν από κοινού το πλαίσιο πάνω στο οποίο θα προωθήσει την αντεργατική του πολιτική όποιος από τους δύο καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση μετά τις εκλογές.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ταυτίζονται στρατηγικά και είναι επικίνδυνοι για το λαό και τα συμφέροντά του. Γι' αυτό στις εκλογές πρέπει να τιμωρηθούν. Να πέσουν όσο πιο κάτω γίνεται. Ενα τέτοιο αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με ένα ισχυρό ΚΚΕ, μπορεί να δώσει ώθηση στο εργατικό λαϊκό κίνημα, να ορθώσει σοβαρά εμπόδια στην αντεργατική αντιλαϊκή στρατηγική τους.


Γιάννης ΦΩΤΟΥΛΑΣ


Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ